- kolluq
- çalı
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
kolluq — is. Kollardan ibarət sahə; kolu çox olan, kol basmış yer. Kolluğu qırmaq. Kolluqda gizlənmək. <Tarverdi:> Mənim kolluq içində iki yüz yoldaşım yatır. M. F. A.. . . Sıx kolluqdan yavaşyavaş baharın dirçəldib dilə gətirdiyi quşların pıçıltısı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəngəllik — is. Sıx ağaclıq, kolluq, kolkosluq; keçilməz qalın meşə, ya kolluq. Cəngəllikdə itmək. – Həmişə <Hidayətə> arıq, cansız gücsüz görünən Həmişəyev . . cəngəllik içərisindən atılmağa hazır olan erkək şir kimi görünürdü. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axı — I (Balakən) meşəlik və ya kolluq yerləri təmizləyərək düzəldilmiş əkin sahəsi. – Bizim qalxozda altı heqtar yer axıdı II (Ordubad) kirvə. – Uşax sünnət olunanda oni tutan adama axı deyərıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bürmə — (Mingəçevir, Şəki) qalın kolluq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çılımpırrıx — (Şəmkir) kolluq. – Bura çox çılımpırrıxdı, yeriməy olmur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çırnalıx — (Ağsu) kolluq. – Arxın bırası yaman çırnalıxdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fızıllıx — (Ağdam, Göyçay, İmişli, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Şuşa, Tovuz, Ucar, Zaqatala) qalın kolluq. – Qavax bı yerrər ağaşdıx oluf, fızıllıx oluf (İmişli); – Elə fızıllıxlar var, donquza hay disən girməz (Şəki); – Fızıllıxda kol çox piter (Qazax); –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
girmə — I (Qazax, Mingəçevir) çayın keçid yeri II (Əli Bayramlı) kolluq III (Kürdəmir, Mingəçevir) yuyulduqdan sonra qısalmış paltar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hırmannıx — (Zaqatala) qalın kolluq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hırrışdığ — (Lənkəran) keçilməz kolluq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kolavaxdı — (Dərbənd) kolluq. – Kolavaxdı elə kolluğ demağdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti